بعد از این وقفه طولانی لازم است خدمت دوستان بزرگوار و رفقای عزیز و دلسوز سلام عرض کنم و آرزو کنم که همگی رو به راه باشند. اینجا بیشتر از زدن علامت «زنده‌ام» و تقدیم چند نکته کوتاه مصدع نمی‌شوم: ۱ ـ هابیل می‌گفت بهتر است دوباره شروع به نوشتن کنم اما با آنچه گذشته است واقعا دستم به نوشتن نمی‌رود، فکر می‌کنم هنوز هم در وضعیتی نیستم که بتوانم به وبلاگنویسی برگردم. بعد از چند ماه تازه دیروز آخرین بازپرسی را از سر گذرانده‌ام و تا اینجا فکر می‌کنم هر آنچه لازم بوده و نبوده را برای اثبات حسن…

وقتی برای تحصیل، مدرسه‌ی عالی قبول شدم، چندین سال بود که دانشطلبان مدرسه‌ی عالی به روندهای موجود در مدرسه معترض بودند. به نحوه‌ی برخورد ِ تحقیرآمیزی که در مدرسه وجود داشت، عدم ورود آقای امامی کاشانی به مباحث مدیریتی و یله و رها کردن مدرسه، روندهای درسی نابه جا و حق‌کشی‌های گسترده در روند درسی و تریبتی و قس علی هذا که بیان‌شان نیز می‌توان این وبلاگ را به جمع دوستان ِ فیل‌تر شده‌اش بکشاند. این چنین بود که گاه به گاه حرکت‌هایی برای اعتراض به این ناعدالتی‌ها و سوء مدیریت‌ها که در بسیاری موارد صنفی بود، در مدرسه شکل…

سومین بار، دانشطلب فیل‌تر شد و در این میانه، آن‌چه که بازنمایی می‌شود(در اهمیت بازنمایی) چیست؟ رسانه چه چیزی را بازنمایی می‌کند و برای مخاطب چه برداشتی را بر جای می‌گذارد؟ این جمله را دی‌روز بارها می‌شد دید: «وبلاگ مجتبی دانشطلب٬ بلاگر حزب‌اللهی به خاطر انتقاد از [سید] علی خامنه‌ای بدلیل طرح ایده تغییر نظام ریاستی به پارلمانی فیلتر و از دسترس خارج شد». به واقع آیا این چنین ترسیم می‌شود که یک وبلاگر، به صرف انتقاد از رهبری، وبلاگ‌ش نه تنها فیلتر می‌شود که از دست‌رس نیز خارج می‌شود؟ آیا جامعه از این اتفاق چنین برداشتی را دارد؟ به…

دی‌روز که با مجید تأملات صحبت می‌کردیم، شاید یک ساعتی درد و دل کردیم. بحث هم همین مبحث ِ دامنه‌دار و کش‌دار ِ فیلترینگ بود. نه فقط فیلترینگ، که از اوضاع وب و فضای مجازی و یک سری ملیجک‌بازی‌ها و دلقک‌بازی‌ها. این یک مطلب را داشته باشید تا یک نکته‌ای هم در حاشیه بگویم. ……………………………………… ام‌روز دیدم که هادی‌ سجادی‌پور در یکی از شبکه‌های اجتماعی مطلب پیشین بنده را حمل بر دفاع از فحش‌های دانشطلب خوانده و با پیش‌فرض‌های ذهنی‌اش این‌چنین نوشته است که: سوال: چرا به عقیده بعضی دوستان فش دادن های دانشطلب خوب است و فش دادن های…

چهره‌ی وبلاگستان هشتاد و نه، یک کار خوب است. یک ایده‌ی عالی‌ست. یک چیزی که جای‌ش خالی بوده است در این روزهای وب‌لاگ‌ستان. همان روز اول بود شرکت کردم و راست‌ش، درست و درمان یادم نیست به کدام وب‌لاگ‌ها رأی دادم. اما آهستان و زهرا اچ‌بی و دانشطلب‌ش را یادم هست. آهستان که استوانه‌ی منطق  و منش ِ انقلابی ِ وبلاگستان ؛ زهرا، وب‌لاگ‌نویسی با ادبیات ساده و بی‌آلایش که روزمره‌گی‌هاش و زنده‌گی‌اش را می‌شود از روی وب‌لاگ‌ش پیگیری کرد. دانشطلب را نیز بگذارید به حساب رفاقت چندین ساله‌مان و متن‌های صریح و بی‌ادا و اطوارش. این روزها را منتظرم…