لطف کنید و اگر کامل گزارش ِ مجلس دیروز را نخواندهاید، لطف کنید و یک بار آن را از این لینک بخواند. به تیتر زدنهای فارس هم بیاعتنا باشید.
***
به واقع مجلس دیروز نمایش داد که حرفها، بحثها، دغدغهها و همهی آنچه که داشت، فراتر از بحثهای رسانههای جنجالساز و آرامشستیز نیست. مجلس دیروز به نمایش گذارد که میتوان دغدغههای مجلسیها را در سایتهای مختلفِ زیر ِ پوشش نهادهای قدرت و ثروت خواند و باور داشت که عمیقتر و دقیقتر از آن نمیتوان چیز دیگری یافت. نمایش داد که شأنی که برای خود قائل است، خلاصهی در بحثهای ِ نازل و دست ِ چندمیست که رسانهها میخواهند آنها را اولویتها و دغدغهی اولیه و مهم مردم فرض کنیم.
مجلس ِ دیروز مقتدر نبود. مجلسی که مقتدر نیست، مجلسی که حرفهای دست ِ چندم و بحثهای نازل را مسئلههای مهم مملکت فرض گرفته است، مجلسی که شأن خود را درک نمیکند، کجا در رأس امور است؟ مجلسی که ابزارهایی را که در دست دارد نمیتواند درست استفاده کند، کجا میتواند بر دولت نظارت داشته باشد؟ دولت که سهل است، بر خود نیز نمیتواند نظارت کند.
مجلس، بازی ِ خوبی نداشت. یعنی شأنِ مثلا در رأس امور بودن ِ خود را حفظ نکرد. مجلس، سوالهای تکراریئی که نزدیک به یکسال از زمانش میگذشت را دو باره به عنوان سوال ِ روز پرسید و ثابت کرد که سوالهایش بیش از آنکه برای حل مسئلههای مردم باشد، برای به رخ ِ رئیس جمهور کشیدن است. با بازیگردانی ِطیف ِ مثلا منتقد ِ دولت؛ حد و حدود ِ پرسشها به نحوی بود که احمدینژاد دانست که باید در برابر این پرسشها، رفتاری در خور و در شأن ِ همین سوالها از خود بروز دهد. به حتم، با کسی که غرضورزی ِ آشکار دارد، کسی که شأن و منزلت خود را نمیداند، کسی که مقتدر نیست، جز این نبایست برخورد شود. حتا اگر ماستمالی کنیم همهی اینها را و بگوییم که احمدینژاد نه به این مجلس، که به جایگاه ِ مجلس خدشه وارد کرد؛ که حرمت ِ امامزاده به متولیاش است.
احمدینژاد ماههاست از چشمم افتاده است؛ اما هنوز جدّیتش در بسیاری از رفتارهایش و بازی نکردن در سطوحِ پایین ِ رفتار ِ سیاسیاش(حتا اگر غلط عمل کند)، شرف دارد به رفتار ِ بسیاری دیگر؛ که از سیاست، جیغ زدن و حنجره پاره کردن را فقط بلدند. مجلسی که ریاستش، نتوانست برخوردی در حدّ برخورد ِ رئیس جمهور با او داشته باشد و نتوانست ِ اقتدار ِ مردم را و اقتدار ِ در رأس ِ امور بودن ِ مجلس را به رخ ِ رئیس جمهور بکشد، کجا میتواند در رأس امور باشد؟ مجلسی که امروز امضا میکند که از رئیس جمهور سوال داریم و فردا یکی یکی امضاهایشان را پس میگیرند و بعضشان بیانیه میدهند که بیاییم از رئیس جمهور سوال نکنیم و مسئلههایمان را دوستانه و دور ِ همی حل کنیم، کجا در رأس امور است؟ فکر میکنید، مردم چه برداشتی از این رفتارها میکنند؟ اگر احمدینژاد اشتباه میکند، اگر احمدینژاد غیرقانونی عمل میکند، اگر احمدینژاد خوب عمل نمیکند، مجلسی با این اقتدار ِ نمایشی و با نمایش ِ تئاترگونهی پرسش از رئیس جمهور، چطور میخواهد از حقوق مردم دفاع کند؟
مجلسی که بیاحترامی به رئیس جمهور در آن ماجرای ِ دودو کردنها، برایش رفتاری نبود که نیاز به عذرخواهی باشد، چطور میتواند در برابر رفتاری شبیه ِ به آن، مدعی باشد؟ میخواهید بگوییم که آن رفتار ِ مجلسیها، «جایگاه» ِ ریاست جمهوری را خدشهدار کرد و همه چیز را ماستمالی کنیم؟ میخواهید بنویسیم که رفتارهای جبههی فلان و بهمان، در برچسب زدنهای ِ خندهدار ِ همه چیز به گروه انحرافی، جایگاه ِ ریاست جمهوری را زیر سوال میبرد و باید با آنها خیلی خیلی پیشتر برخورد میشد؟ مثلا میشود گفت که برادران و خواهران ِ انحرافیاب که ماهها و سالهاست مشغول انحرافیابی هستند(و نه به «شوخی»، که به جدّ و در قالب هر آنچه که از رسانه و بولتن و قوای ِ قهریه و غیره و غیره دارند، بر سر ِدولت میکوبند و گاهی نیز این برایشان رأیآور و نانآور شده است،) دارند در اصل تهمت و توهین ِ به جایگاه ِ ریاست جمهوری را باب میکنند و این برای آیندهی کشور خطرناک است؟ آیا در این زمینهی تحلیل، رفتار ِ فلان سازمان و نهاد و جایگاه در تخریب ِ دولت نیز میتواند توهین به جایگاه ِ خود آن نهاد تلقی شود و رگ ِ گردنمان برای آن بیرون بزند؟ آیا مثلا تیتر زدنهای فلان ِ سایت ِ زیر ِ بیست ِ الکسا، در جریان اتفاق دیروز، تخریب ِ جایگاه ِریاست جمهوری نبود؟
من مجلسی در قاعدهی دیروز نه تنها دلخواهم نیست که با آن مخالفم. مجلس نباید با سوالهای ِ تکراری و موضوعهای ِ دست چندم، آبروی ِ مجلس را ببرد. حالا نیز که شأن خود را در همین حد فرض گرفته است و این سوالها را پرسیده است، نباید شانه خالی کند. نباید بایستد و و اجازه بدهد مسخرهاش کنند. نباید پاپس بکشد و فرار کند. مردم، مجلس ِمقتدری میخواهند که جلوی ِ رئیس جمهوری و وزیری که غیرقانونی عمل میکند، تمامقد بایستد. نه با رفتارهای ِ یک بام و دو هوا. آن هم نه با ادبیات ِ دیروز که مایهی سرافکندگی بود.
***
بازی ِ دیروز و بازیهای ِ رسانهای ِ بعدش، تنها برای ِ آن است که مسیر ِ استیضاح باز شود.
انگیزه پرسشگران هرچه بود، شکستن بت سوال از رئیس دولت مهم نبود. مهم این بود که پرسشگران سوالاتی را که نه تنها سوال خودشان بود، می توان گفت سوال ملت بود و بعد از مدتها نمایندگان در نقش وکیل المله ظاهر شده بودند. سوالاتی که هم گرانی و نابسامانی اقتصادی را فریاد می زد و هم رفتارهای شملان سر دروازه ری را که در اخلاق محمود احمدی نژاد جلوه گر بود به نقد کشیده بود.
اما اینان از یک امر غافل بودند. سوال از رییس جمهور سوال از یک شخصیت حقوقی نبود که دارای شانی است و بر آداب جایگاه خود پایبند است. سوال از محمود احمدی نژاد است که بارها در روی چشم میلیون ها نفر آسانتر از آب خوردن دروغ گفته است. حافظه تاریخیمان آنقدر ضعیف نیست که یادمان برود روزنامه اعتماد را به اسم اعتماد ملی جا زده بود زیر بغل و به مهدی کروبی می گفت روزنامه تو عکس زن من را زده است و توهین کرده است بهش. نه آن روزنامه برای کروبی بود و نه آن سخن توهین به کسی. و وقیحانه ادامه می داد که تو که به روزنامه خودت اشراف نداری چطور می خواهی مملکت را اداره کنی. بیچاره کروبی. قهر یازده روزه و خس و خاشاک و بی قانونی های فراوان و داستان مرحوم کردان و داستان وزیر امور خارجه و اخراج چهار وزیر در یک روز و کلمات این فرد نشانه خوبی بود که این سوال نباید پرسیده می شد.
شکست مجلس و پرسشگران نه به خاطر ماهیت کارشان است، به خاطر رفتار لات منشانه و شملانه محمود احمدی نژاد است که نه برای دیگری احترام قایل است و نه برایش شان خودش مهم است. در افتادن با مردی که از سخنش و رفتارش نزاکت و ادب نیست اشتباه است.
عملکرد مجلسِ پا در هوا و بلا تکلیف ما که اکثرا دنبال رای جمع کردن هستند، غالبا قابل دفاع نیست. اما شما هم خیلی سنگ دکتر رو به سینه می زنید. بهتره دقیق تر نگاه کنید. اولا این سوالات مال الآن نبود و اون همراهان دولت در مجلس بودند که از عدم اعلام وصول تا پس گرفتن امضا ها دست به هر کاری زدند تا طرح سوال عقب بیفته و به عبارتی لوث بشه. فراموش هم نکنیم اون ترفند همیشگی رو که تا کسی تو مجلس می خواد نقدی به دولت بکنه سریع یه عده پیدا میشند و نقل قول هایی از حضرت آقا می کنند که موجب جمع شدن بساط انتقاد میشند.
ثانیا اتفاقا برخی مباحث مطرح شده، دست چندم نبودند. این دکتر بود که سعی کرد دست چندم جلوه شون بده.
درد زیاده برادر و دیگه دماغ سیاسی نوشتنم نیست. وگرنه کار دیروز دکتر تو مجلس هفتاد من کاغذ برد.
سلام
درباره مطلب باید بگم که بحث های طرفین والبته مجلسی ها توجه ای به قانون نداشتند ومجلس قانون گذار ،قانون گریز است
ممنون مطلب خوبی بود
ارادت
من هم با نظر شما موافقم ولی احساس می کنم به راحتی از احمدی نزاد گذشتید
شاید درست نباشه که کسی غیر از نویسنده جواب نظرات را بدهد اما فک میکنم هر کسی که با نویسنده هم عقیده استمیتواند نظرش رو اعلام کنه. در جواب آقا و یا خانم سین که در ۲۵ اسفند ۱۳۹۰ نظر دادند و گفتند هدفشون شکستن تابو نبوده باید بگم چرا الکی دفاع میکنید. اظهارات زیر اظهارات اقای کواکبیان نماینده پیشین مردم سمنان است که بعد از پاسخهای آقای احمدی نژاد مطرح شد:
کواکبیان اضافه کرد: بنده این موضوع را در دفاع از خودم میگویم، مطرح شدن طرح سوال از رئیس جمهور برای مجلس هشتم را افتخار میدانیم و باید بگویم که تابوی طرح سوال از رئیس جمهور در مجلس هشتم شکست و مجلس هشتم نشان داد که برای دفاع از حقوق مردم از رئیس جمهور سوال میکند و بنده افتخار میکنم که جزو طراحان این طرح بودم.
سلام دوست عزیز
به شما پیشنهاد می کنیم از این فرصت طلایی استفاده کنید بهینه سازی حرفه ای و کامل سئوی سایت
بهینه سازی سئو برای دوستان ارزشی با تخفیف ویژه
اگر خواستید می تونید با ایمیل زیر ارتباط برقرار کنید
shahidamlaki@yahoo.com
موفق باشید
یا علی
سلام
نظر جالبی بود!
آفرین
از کسایی خوشم میاد که خودشون نظر سازن نه اینکه برن نظر این و اون رو بخونن و چشم بسته قبول کنن!
در مورد جمله آخرتون که این حرکت مجلس مقدمه ای بود برای استیضاخ باید بیشتر فکر کرد; هر چند…
بی خیال!
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام
منم یه چیزی در این مورد نوشتم. می خونیدش ؟
سلام
می خواهیم با کاروان الی القدس همراه شویم ، شاید این تنها کاری باشد که از دستمان بر بیاید
من نه ، فلسطینی ها منتظرند …
salamun allaykum
dashtam search mikardam be linki dar balatarin bar khordam ke neveshteh ye daneshtalab boud dar mored e aramgah e Ahmad Fardid . vali link naboud. Esm shoma ham Anja bood, etela’a darid ghabr e fardid kojast?
mamnoun
سلام بنده با نقد درست شما درباره مجلس بخصوص عدم اقتدار موافقم . ولی انجه بیشتر نمود دارد و نمیشود از ان گذشت بی اخلاقی ها ی رییس جمهور است.مگر نه اینکه به هر علت فرصتی پیش امده بود برای روشن شدن افکار ملت.پس این چه جو جوابی هست برای فردی که خودش رو بیگناه میدونه.
چون مجلس خود نقطه ضعف دارد بنده دروغ بگم یا توپ رو تو زمین مقابل بندازم یا زیرابی برم درسته
پژوهشگر انقلاب
history and video
عکس های حضرت آیت الله مرتضی مقتدایی دوران دفاع مقدس
http://jomhourieslami.blogfa.com/post/28
http://jomhourieslami.blogfa.com/post/29
سلام به وب ما سر بزنید ودر نظر سنجی ما شرکت کنید منتظر نظرهای خوب شما هستیم یا حق
منالله توفیق
با سلام
از مطالبتان لذت بردم،خوش حال می شوم سری هم به وبلاگ من بزنید نظرتان را پیرامون نوشته هایم بدهید، من تازه کارم.
در صورتی هم که مایل بودید لینک کنید.
این که این سوال های تکراری بیشتر جنبه ی به رخ کشیدن رئیس جمهور را داشت نکته ی مهمی بود… کاش به قرائنی برای تحلیل آخرتون اشاره می کردید، قرائنی که اشاره می کنند به کلید خوردن طرحی برای استیضاح رئیس جمهور..