من و شما گاه زندگی‌مان در نت تعریف می‌شود. صبح هنوز از جای‌مان بلند نشده، می‌نشینیم پای سیستم و ای‌میل و گودر و فرفر و غیره و بعد تازه می‌رویم آبی بزنیم به صورت‌مان و دستی بکشیم به موها. این است که اینترنت نه بخشی از زندگی ما، که همراه ِ زندگی ماست و گاهی اصل زندگی‌مان. این هم، نه خوب است و نه بد. بگذریم.
این‌چنین گاه برای زندگی مسئله‌هایی پیدا می‌شود که نیاز به کشف و پیدا کردن راهی برای حل‌شان است. چند مورد را با هم مرور می‌کنیم.
یک: رابطه با نامحرم
یکی از موارد مهم در زندگی خانواده‌ها، رابطه‌ی با نامحرم است. یعنی وقتی کسی پشت ِ رُل می‌نشیند و در شبکه‌ها و مسنجر و جی‌تاک غرق می‌شود، یک مسئله‌ای در ذهن همسرش پیدا می‌شود و هویدا. حالا زن ِ خانه باشد یا مرد ِ خانه؛ فرق نمی‌کند. این حساسیت هم، می‌تواند میزان و شدت‌ش متفاوت باشد. خیلی وقت‌ها هم حساسیت ِ به جایی‌ست، اما باید در مورد بروز و نمایش ِ این حساسیت دقت کرد.
دو: مهم‌تر بودن نت نسبت به همسر
فکر کنید شما وقتی همسرتان را می‌بینید همه‌اش در باره‌ی اتفاق‌هایی که در فضای نت دیده است با شما صحبت کند. مثلا فلانی یک مطلب نوشته در مورد فلان مبحث یا آقای بهمانی یک فید خیلی خنده‌دار زده است. در بسیاری از این موارد در ذهن شخص(اکثرا خانم‌ها) این احساس ایجاد می‌شود که همسرشان چیزی را مهم‌تر و جذاب‌تر از وی پیدا کرده است و این می‌تواند باعث سردی رابطه و سردی محیط خانواده شود.
سه: سرعت ذهنی زیاد و درگیری زیادتر
کسانی که در فضای رسانه تنفس می‌کنند، ذهنی فعال و با سرعت ِ زیاد دارند. به نحوی که ممکن است در روز هزاران خبر را ببینند و در مورد صدها موضوع مختلف حرف بزنند. این‌گونه است که بسیاری از ایشان، در تعاملات آرام، دچار سختی می‌شوند و جمع‌هایی که سرعت تبادل حرف‌ها و بحث‌ها در آن کم است، برای‌شان آزاردهنده و کسل‌کننده است. این جمع‌ها، در بسیاری از موارد مصداق‌های زیادی در خانواده‌ها دارد. به عنوان مثال، یک مهمانی خانوادگی برای اهل ِ رسانه، گاه به همین دلیل کسالت‌آور شده و شخص اگر مجبور به شرکت در آن نبود، هیچ‌گاه در آن حضور پیدا نمی‌کرد. صحبت با همسر و شرکت در برنامه‌های این‌چنین معمولا با عکس العمل خوبی از جانب ایشان مواجه نمی‌شود.
***
چه باید کرد؟ چه راهکارهایی پیش ِ رو داریم؟
اهمیت دادن به حضور ِ نتی همسر و روایت‌هایش
شما دو راه دارید. یا این‌که به نحوی برخورد کنید که اتفاق‌ها، حرف‌ها و روایت‌هایی که برای همسرتان مهم بوده است و دوست داشته برای شما هم بیان کند، هیچ اهمیتی برای شما ندارد و دوست ندارید در باره‌ی آنها بدانید و یا به نحوی برخورد کنید که همسرتان متوجه شود که می‌تواند با شما حرف بزند و شما هم به احساس او در مورد این اتفاق‌ها احترام می‌گذارید و یا حتا با همسرتان احساس مشترکی در مورد آن دارید. خودتان بهترین راه را انتخاب کنید. در مسیر ابتدایی، همسرتان به دنبال شخص دیگری می‌گردد تا با او احساس همراهی کند. آن شخص می‌تواند دوست، همکار، یکی از اعضای خانواده و یا اشخاص خطرناک‌تری باشد!
اهمیت دادن به حضور در نت و درگیری بی‌واسطه
شما آدمی هستید که زیاد اهل نت نیستید. در این حالت همسرتان در بسیاری از موارد شما را «اهل» نمی‌داند و مخالفت و یا موافقت شما با فعالیت‌هایش در نت را به حساب ندانستن‌ها و درک نکردن این محیط می‌گذارد. اگر شما نیز دستی بر آتش داشته باشید و در فضای مجازی فعالیت‌هایی هر چند اندک داشته باشید، به حتم، هم به فضای ذهنی همسرتان نزدیک می‌شوید و بیش‌تر وی را درک می‌کند و هم بهانه را از همسرتان می‌گیرید.
اعتمادبخشی و محرم اسرار بودن و نمایش عدم حساسیت به رابطه‌ها
هر انسانی اگر احساس کند اگر دیگران در جریان فعالیت‌های وی قرار گیرند، ممکن است تحت فشار قرار گیرد، به مخفی‌کاری روی می‌آورد و در اکثر مواقع نیز در این کار موفق می‌شود. اگر همسر شما بداند شما نسبت به فعالیت‌های وی حساسیت دارید و این حساسیت‌ها به ضرر روابطش با شما خواهد بود، جزء اولین راهکارهایش مخفی‌کاری‌ست. شما در این وضعیت نیز می‌توانید انتخاب کنید که چه روشی را به کار ببرید. همسر شما باید احساس کند که شما به وی اعتماد دارید و فعالیت‌هایش را با جاسوسی پیگیری نمی‌‌کنید. در این حالت است که شما از بسیاری از رابطه‌ها و فعالیت‌های همسرتان آگاه می‌شوید و می‌توانید آسیب‌های آن را از بین ببرید.
نمایش جذابیت‌های فضای حقیقی
تفریحات فضای مجازی، از جنس تفریحات ذهنی‌ست. یعنی ذهن و فکر را درگیر می‌کند. اگر شما همسر زرنگی باشید می‌توانید تفریحات محیط حقیقی را به رخ بکشید. با برنامه‌ریزی می‌توان به سینما رفت و یا در منزل فیلم دید، به رسم گذشتگان‌مان دسته جمعی کتاب خواند، پارک و موزه رفت و بعضی وعده‌های شام و ناهار را در خارج از منزل بود. و مثال‌های متعددی هم‌چون این‌ها. مطمئن باشید اگر برنامه‌ریزی داشته باشید، همسرتان نیز با شما همراه خواهد بود. تنها مسئله، گوشی تلفن همراه است که اگر با همسرتان در مورد آن حرف بزنید، می‌توانید راضی‌اش کنید که در این مدت آن را خاموش کنید.
چقدر حرف برای گفتن دارم…
صحیح است؛ صحیح است،
این هم نظریست…
نکات خوبی بود. شاید بشود مسائل دیگری هم اضافه کرد. معنا را از بین می‌برد. دیگر هیچ مردی از یک نگاه ساده به چشم همسرش لذت نخواهد برد. از یک چایی خوردن کنار همسر. زبان را ویران می‌کند. منجلابی از بی‌هویتی زبانی، التقاط و اشتراکات لفظی…
و آدم‌ها را متوهم می کند! مخصوصا آنها که جو رصد مخالفان دارند تا خیال کنند که بلی اقوال مختلف سق می‌زنند!!
آدم‌ها دروغگو می‌شوند. وبلاگ می‌زند حرف های خصوصی ای را که باید فقط به همسر بگوید با نام، مستعار به ملت می گوید و یک کلمه به همسر نمی‌گوید!
رابطه با نامحرم افتضاح است! همین حزب اللهی ها را در وبلاگ‌ها، فرفر، باز و … ببین! به راحتی برای هم گل کامنت می گذارند و شوخی می‌کنند و :دی و 🙂 😉 به هم تقدیم می‌کنند! انگار در نت همه چیز حلال است!
مطالب خوبی‌ست. گاهی در ذهن ما هم می‌آید، اما مهم این ِ که کیبورد به دست بگیرید و تایپ‌ش کنید.
/
اینترنت، این هووی ناخواسته و نامیمون! 🙂