الف) چون دخترها انتظار دارند که

  1. مراسمات ِ سنتی ِ پیش از عروسی، به تمامه اجرا شود و دوست دارند خاطره انگیز باشد. مراسماتی هم‌چون عقدکنان، هدیه بردن برای عروس در مناسبت‌های ِ مذهبی و ایرانی، هدیه‌های شخصی و گل و بوته و سنبل ِ و این‌ها! هدیه‌های غیر مناسبتی که سورپرایز کننده باشند و … .
  2. سربازی‌اش را تمام کرده باشد و کارت ِ سربازی را دریافت کرده باشد.
  3. از سطح ِ تحصیلات ِ آکادمیک برخوردار باشد. شاید اکثر ِ قریب به اتفاق ِ زن‌ها ترجیح می‌دهند که شوهرشان طلبه نباشد. و اگر با  طلبه بودن مشکلی نداشته باشند، ترجیح می‌دهند شوهرشان آخوند نباشد و اگر مشکلی هم با این نداشته باشند، ترجیح می‌دهند که شوهرشان دوزیست باشد! یعنی بعضی وقت‌ها ملبّس باشد و بعضی وقت‌ها هم نباشد! ترجیحا همان دانشجو باشد بهتر است.
  4. بخشی از وسایل ِ اولیه‌ی زندگی را خودش تهیه کند. وسایل ِ درشت! مثل ِ ماشین لباس‌شویی و یخچال و اجاق ِ گاز!
  5. سرویس ِ طلای ِ مناسبی هدیه بدهد. مناسب بودن خیلی وقت‌ها، از دید ِ اطرافیان مشخص می‌شود. مثلا قیمت ِ سرویس ِ عروس کمتر از سرویس ِ خواهرش یا فلان عضو ِ فامیل نباشد. سرویس ِ طلا، به روز و مـُد باشد و … .
  6. خریدهای دوطرفه با کیفیت انجام شود. خریدهایی مثل ِ حلقه‌ی ازدواج، ساعت ِ مچی، کیف و کفش، مانتو و شلوار، لباس برای پاتختی، چادر رنگی، چادر مشکی، لوازم آرایش با تمام ِ جزئیات، ادکلن و یه سری چیزهای دیگر که به دلیل مسائل ِ فیل تر ینگ نمی‌نویسیم!
  7. مراسم ِ ازدواج در تالاری با کلاس برگزار شود.
  8. حواشی ِ مراسم ِ ازواج نیز بسیار مهم است و بایستی با کیفیت شود. مسائلی هم چون: آرایش ِ شب ِ حنابندون، آرایش ِ شب ِ عروسی، آرایش ِ پاتختی، مراسم ِ جهازبـَرون، جهازبینی، ماشین ِ عروس، لباس ِ عروس، دسته گل ِ عروس، گل ِ جلوی ِ عروس در تالار، آتلیه، فیلم برداری و عکس برداری از مراسم، احیانا مجری یا خواننده ی مراسم ِ عروسی و قس علی هذا!
  9. مراسمات ِ بعد از مراسم ازدواج نیز مهم است. سفر ِ ماه ِ عسل، مادرزن سلام و … .
  10. شوهرشان برای‌شان یک زندگیِ کاملا مستقل تشکیل دهد: خانه ای مجزا و تا حد امکان بزرگ و جادار در مکانی مناسب. این بزرگی و محله‌ی مناسب، بسته به دیدِ هر زن متفاوت است. ترجیحا نزدیک ِ مادر زن!
  11. شرط و شروط های متعدد که جدیدترها بیش تر مـُد شده است: حق ِ انتخاب محل ِ سکونت یا شهر ِ محل سکونت با زن است. حق طلاق، حق تحصیل تا مقاطع بالا و … .

و مواردی دیگر که شاید به مرور در همین جا تکمیل کردم. یک حساب و کتاب و ضرب و تقسیم، مشخص می‌کند که انجام موارد ِ بالا در شهری مثل ِ تهران، مبلغی قابل توجه خواهد شد. به موارد ِ بالا می‌توانید سنت های محلی و قومی نیز اضافه کنید.(شیربها، هدیه به همراهان ِ عروس در خرید ِ عقد)

این در حالی‌ست که رفتار ِ زن‌ها با امور ِ بالا گاه به شدت برای پسر، عذاب آورتر از هزینه‌های ست که می دهد. مواردی هم‌چون: لحن ِ بیان ِ این موارد،  برنامه‌ریزی‌های متعدد برای فشار بر پسر یا خانواده‌ی وی، برخورد ِ نامناسب پس از تهیه این موارد و ابراز ِ نارضایتی یا سرد برخورد کردن‌ها و … .

ب) حال فکر کنیم دخترانی باشند که می‌خواهند ازدواج کنند و گیر ِ زیادی نسبت به مسئله‌هایی که ذکر شد ندارند و دوست دارند فشاری بر خواستگارشان وارد نشود. در این حالت معمول بر این است که دختر نمی‌تواند جلوی ِ خانواده‌اش را یا انتظاراتی که اطرافیانش دارند بگیرد و سعی می‌کند بی خیال شود و بگذارد مسیر، همان طور که برای دیگران است برای وی نیز باشد. گاه نیز روشنفکرمآبانه آهی می‌کشد و می‌گوید ان شاء الله شرایط برای بعدی‌ها مناسب‌تر شود!

ج) مسئله‌ی دیگر این است که پسرها و مردها، غرور دارند. یعنی این که اگر دختر مشکلی با مسائل نداشته باشد و سطح ِ انتظاراتش را پایین بیاورد، باز مرد راضی نمی‌شود. چرا که دخالت اطرافیان و حرف و حدیث‌هایی که خانواد‌ها و بالاخص زن‌ها در بین فامیل خواهند زد، می‌تواند برای مرد یا خانواده‌ی مرد گران تمام شود و سختی داشته باشد و مرد نمی‌تواند این وضعیت را مدیریت کند. گاه نیز مرد هم دچار توهم و گیرهای نا بجاست. یعنی او نیز می‌خواهد در اوج ِ کلاس ازدواج کند و برای همین سال ها انتظار می‌کشد تا شرایط ِ مالی مناسب‌تری داشته باشد.

…………..

حرف‌های دیگری نیز در باب ازدواج باید زده شود. برخی، نیاز به مقدمه‌هایی دارد که بعضی‌شان مطلب‌هایی جدا می‌طلبد و برخی نیز، تنه به نگاه ِ اسلام به زن دارد که دوست دارم در موردشان بنویسم.

همرسانی: