هشتاد و هشت که همین هم‌محله‌های جدید و هم‌محله‌های قدیمی ما برای پاسداشت همین جمهوریتی که حافظ اسلامیت نظام نیز است، و برای حفاظت از رأی همین مردم میدان‌ها و خیابان‌های اصلی شهر را محافظت می‌کردند، این نان به نرخ روزخورها کجا بودند؟

وقتی رفقای بچه بسیجی خاکی‌پوش ما توی میدان هروی، با قمه‌های اراذل و اوباشی که همین سبزها بهانه به دست‌شان داده بودند برای آشوب، تکه پاره شدند و ماه‌ها در بیمارستان و خانه بستری بودند، همین‌هایی که حالا نامزدشان رأی آورده است و برای همین هیچ شبهه‌ای به انتخابات وارد نمی‌دانند، کجا بودند؟ همین‌هایی که تا همین چند هفته‌ی پیش می‌گفتند که بناست از لپ لپ نظام، سعید جلیلی بیرون بیاید. همین‌هایی که اگر همین مردم به سعید جلیلی، قالیباف و یا حتی همین غرضی رأی می‌دادند و اول‌ش می‌کردند حتی با ۷۵ درصد ِ آراء، مردم و جمهوریت و نظام رأی‌گیری و همه و همه را با باران ِ غرغرها و تحلیل‌های به هر بهانه‌ای منکوب می‌کردند. بعد هم کسی منبر می‌رفت که مردم دهاتی‌اند و یا دیگری از مردم حرف زدن و بر منطق پابرهنه‌ها استدلال کردن را ناسیونالیسم روستایی می‌خواند.

من دوستان بسیاری دارم که روزهای هشتاد و هشت‌شان سرخ بود به مدد قمه‌ها و دشنه‌های کسانی که اجاره شده بودند برای آشوب توسط آن اسم‌ش را نبر. من دوستان بسیاری دارم که همان هشتاد و هشت به خاطر توهم ِ آقای لجباز و به خاطر اشتباهات مسخره‌ی رسانه‌های بصیرت‌پراکن، آش و لاش شدند. بیمارستان پاک‌نژاد احتمالا خاطره‌های زیاد و خاطره‌های خیلی خیلی زیادی دارد از این بچه‌ها. همین‌هایی که همین روزها هم خوش‌حال‌اند از خوش‌حالی مردم‌شان و خوش‌حال‌اند که قدم‌های نظام برای تثیبت مردم‌سالاری دینی در این مرز و بوم روز به روز استوارتر پیش می‌رود.

خون دل خورده‌اند بسیاری برای همین‌که روزی کسی جایی :.۷.ه بهانه‌هایی نتواند خط بکشد روی صورت مردمی که دوست داشتند یک روز به هاشمی رای بدهند و روزی دیگر به خاتمی و روزی دیگر به احمدی‌‌نژاد و حالا به شیخ حسن روحانی. تا کسی هیچ روزی نتواند مردم و رأی‌شان را زیر سوال ببرد با همراهی اسکناس‌های فلانی و به وسیله‌ی بی‌غیرتی آن‌که برای احقاق حق ایرانی، پناه گرفته است پشت ِ روباه ِ پیری که جز بر ایرانی نبوده است و نخواهد بود.

من همین مردمی را دوست دارم که روزی به بنی‌صدر، روزی به رجایی، روزی به خامنه‌ای، روزی به هاشمی و خاتمی و احمدی‌نژاد رای دادند و امروز نیز به شیخ حسن روحانی. روزی هم‌رأی ما و روزی دیگر نه. و روزی که هم‌رأی نبودیم نیز ننربازی در نمی‌آوریم مثل مثلا سبزهای هنوز در هشتاد و هشت مانده.

ـ برای همه‌ی پاس‌داران ِ آراء مردم ایران اسلامی که مدیون‌شان هستیم

همرسانی: