مجلس ِ ام‌روز، نمایش بازی ِ کودکانه‌ی تهوع‌آور

15 بهمن 1391 تأمّلات و تحمّلات

مجلس استیضاح وزیر کار ـ یا زورآزمایی نمایندگان مجلس در پی مصوبه‌نماها و قانون‌نماهای هول‌هولکی برای کنترل دولت، که مجلس را از شأن اصیل‌ش دور کرده بود، و زورآزمایی دولت با مجلس، یا حتی بخوانید با لاریجانی ـ تهوع‌آور و پایان بسیاری از امیدها به حل مشکلات مردم بود. که هر چه در این مدت، مولای ما، خامنه‌ای، گاه به اشارت و گاه به صراحت بر دوری از اختلاف‌ها و دوری از نمایش زورآزمایی در صحنه‌ی عمومی تاکید کرد، گوش‌ها کر و دست‌ها باز برای بازی‌های کودکانه بود. مجلسی که شأن در رأس بودن را رعایت نکرده و نمی‌کند و دولتی که ادعای انحراف را به موقع توضیح نداد و همه را جمع کرد تا یک‌باره آن را بر سر همه خراب کند، ام‌روز صحنه‌ی مجلس را مایه‌ای قرار داد تا مردم بدانند، چه کسانی و با چه روحیه‌هایی کارها را در دست دارند و بدانند که تا خود، هوشمندانه وارد بازی نشوند، از این دولت و مجلس، نباید انتظاری جز همین بازی‌های کودکانه داشت.
مجلس و به تاکید برخی در مجلس و دولت و به تاکید برخی در دولت، به کشور خیانت کردند. که مولای ما گفته بود که «از امروز تا روز انتخابات هر کس احساسات مردم را در جهت ایجاد اختلاف بکار بگیرد قطعا به کشور خیانت کرده است» اما اگر چه اتفاق تلخ، اما شفاف شدن به حتم چندی بعد، باعث خواهد شد که مردم به ایشان رو ندهند و در برابرشان نجابت پیشه نکنند.
مهم‌تر از این‌ها اما دیگرانی نیز هستند. انحراف‌یاب‌ها، با تمسک به توجیه ِ بولتنی و پرونده‌سازها برای کسانی که به شخص خاصی گفته‌اند زیر چشم‌ش ابرو است، فضای کشور را به سوی عصبانیت پیش می‌برند نیز بانیان این آبروی‌ریزی هستند و تدارک کنندگان آشوب و آشفتگی. آن نماینده‌ی مجلسی هم که موقع اعلام نتیجه‌ی استیضاح لبخند بر لب داشت و خوشحال و بشاش، ایضا. آن شخصی هم که هر روز از جیب پشت‌ش، نیوز در می‌آورد و فکر می‌کند هشتاد و هشت برای این فتنه شد که او نیوز کم داشته است نیز ایضا. ایضا من و تویی که اعتماد زیادی به خرج می‌دهیم یا نمی‌خواهیم برای این انقلاب هزینه بدهیم.

همرسانی: