دوستان ِ طرف‌دار ِ میرحسین در این چند روز ِ پس از انتخابات دست به شبهه‌افکنی‌های گسترده زده و انتخابات را سرشار از تقلب وصف می‌کنند. این در حالی‌ست که رسانه‌های ِ بی‌گانه نیز به تشویق ِ این فضا پرداخته و معاندان ِ کوردل ِ داخلی نیز در هم‌راهی ِ شگفت‌انگیز، با این جریان هم‌سو شده‌اند. کمیته‌ی ایکس که خیلی پیش‌تز از انتخابات دست به جنگ ِ روانی ِ گسترده‌ای زده است، اعضای ِ شناخته شده‌ای دارد که هدف‌شان از برنامه‌ریزی‌های گسترده در خوش‌بینانه‌ترین حالت، منافع ِ سیاسی و اقتصادی می‌باشد.
یکی از شایع‌ترین شبهاتی که در این بین مطرح می‌شود، اعلام ِ زودهنگام ِ نتایج ِ انتخابات در سایت‌هایی هم‌چون فارس و الف بوده که دوستان ِ طرف‌دار ِ میرحسین می‌گویند که این نوع اعلام ِ زود ِ نتایج نشان از آن است که این سایت‌ها از برنامه‌ی تقلب خبر داشته و می‌دانستند که قرار است آراء احمدی‌نژاد بیست و چهار میلیون اعلام گردد. جالب آن‌جاست که ادعای ِ این دوستان وقتی اعلام می‌گردد که میرحسین ِ موسوی، ساعت ِ ۲۳ و ۱۵ دقیقه‌ی جمعه در کنفرانسی خبری از پیروزی ِ قاطع ِ خود در مرحله‌ی اول خبر می‌دهد! جای ِ پرسش باقی‌ست که میرحسین موسوی از کجاز نتیجه‌ی انتخابات را می دانسته و آن‌قدر هول شده است که باید ساعت ِ یازده ِ شب آن را اعلام می‌کرده است!
مسئله‌ی بعدی این است که می‌گویند که آراء به شدت دست‌کاری شده و نتایجی که از صندوق‌ها بیرون آمده است آراء مردم نبوده است و خیل ِ زیادی از مردم به میرحسین رأی داده‌اند و وی پیروز ِ دور ِ اول انتخابات است. جالب این‌جاست که ستاد ِ هر نامزد ِ انتخاباتی می‌توانسته سر ِ هر صندوق ناظر داشته باشد و میر حسین نیز در سراسر ِ کشور ناظران ِ زیادی را قرار داده است. برای اعلام ِ نتایج ِ هر صندوق نیز ناظر ِ مربوطه باید پس از شمارش ِ آراء، با امضای ِ خود صحت ِ انتخابات در آن حوزه را تأیید نماید. این در حالی‌ست که کم‌ترین گزارش و مستندی از تخلف توسط ِ ناظران ِ میرحسین گزارش نشده است و همه‌ی ایشان آراء شمارش‌شده‌ی صندوق‌ها را تأیید کرده‌اند.
دی‌گر مسئله این است که یکی از مهم‌ترین دلایلی که میرحسین احساس ِ خطر(!) کرده بود و برای همین نامزد شده بود، عدم ِ رعایت ِ قانون توسط ِ دولت ِ نهم بود. قانون‌مداری یعنی این که برای ِ اداره‌ی کشور و نظم، بر اساس ِ قانون اساسی و قوانین ِ مصوب کارها سامان پذیرد. این شعار در حالی چونان چماق بر سر ِ دولت ِ‌نهم کوبیده می‌شد که رفتار ِ پس از انتخابات ِ میرحسین نشان از عدم ِ پایبندی‌اش به قانون را داشت. چرا که میرحسین در اولین اقدامات ِ پس از اعلام ِ نتایج ِ اولیه‌ی آراء، به جای ِ آن‌که با رجوع ِ به مراجع ِ قانونی اعلام ِ شکایت کند شروع به تهییج هوداران‌ش کرد و در بیانیه‌های ِ مختلف مردم را در برابر ِ این وضعیت به شدت به سمت ِ آشوب کشاند.
مسئله‌ی بعدی که از مانده‌گارترین‌های ِ تاریخ ِ سیاسی معاصر خواهد بود، مسئله‌ی درخواست ِ ابطال ِ انتخابات بود. مجمع ِ روحانیون مبارز، هم‌سو با میرحسین پایان ِ وضعیت ِ موجود را در ابطال ِ انتخابات دانسته‌اند و انتخبات را به کل، مردود اعلام کرده‌اند. این در حالی‌ست که جای ِ شکایت را اصلن برای ِ خود فرض نکرده‌اند و به بهانه‌های واهی از بررسی ِ سلامت انتخابات پرهیز کرده‌اند.
برای‌م جالب است:
اعلام ِ احتمال ِ تقلب در انتخابات از هفته‌های پیش از انتخابات
شباهت ِ بسیار زیاد و گاه صد در صدی ِ روند جاری به انقلاب‌های مخملین
برنامه‌ریزی علنی ِ کمیته‌ی ایکس برای ِ ایجاد اغتشاش و آشوب
هم‌نوایی ِ هاشمی با کمیته‌ی ایکس و خبردهی از احتمال ِ آشوب(!) پس از انتخابات(+)
توهم ِ شدید ِ میرحسین و احتمال ِ تقلب ِ ده یازده میلیونی در انتخابات
فرستادن ِ گروه‌ها و تیم‌های مخصوص با مدیریت ِ کمیته‌ی ایکس به عنوان ِ‌لباس شخصی در درگیری‌های خیابانی
کف و سوت زدن‌های مکرر ِ اجنبی‌ها برای میرحسین و تشویق و حمایت ِ جریان ِ به اصطلاح اعتراض(یا همان آشوب)
استدلال های زهرا رهنورد، روشنفکر برای تقلب در انتخابات(+)
و ….
نظری بدهید