فقه، جانمایهی حکومت است و نظمدهندهی جامعه. چونانکه بدل به رکن ِ مباحث ِ مراکز آموزشِ سنتیمان شده است و در آن مراکز، فقهخوان، مرتبه بر مراتب ِ درسیاش میافزاید و بیفقه، چونان دانشآموختهایست که نسابی برای سنجش ندارد. اینچنین است که گاه در مسیرِ حوزه، متخصصان ِ سایر ِ علوم ِ سنتی، چون تفسیر و فلسفه و اخلاق و …، درب ِ خانهی فقه را میزنند تا از خانهی فقه، نظم ِ جامعه را به منوال ِ شرع بگسترانند. شُهره است که امام روح الله، رحمه الله، که از اساتیدِ مُبرز ِ فلسفه بود و خیلیها امید بر او…