در صحنۀ عمومی، عدالت‌خواهی، به مبارزه با مفاسد اقتصادی، رانت‌های خرد و افشاگری، تقلیل پیدا کرده است. همین مبارزۀ با فساد هم، چون دیگر یکی دو تا نیست، عملا دل‌‌خوش‌کنکی‌ست برای بقا، برای زنده ماندن، برای حیات بدنه‌ای که هنوز آرزوی تحقق آرمان عدالت، در تمامِ شئون آن را دارند. وگرنه چه کسی‌ست که نداند، قوارۀ فسادهای اصلی، نه در حد این مثلا دانه‌درشت‌ها، که فراتر است؛ در جایگاه‌هایی که بازار را بالا و پایین می‌کنند؛ در همین بانک‌هایِ مثلا خصوصی که خلق پول می‌کنند و هم از آخور گرانی‌ها می‌خورند و هم از توبرۀ سلطه و اعتبارشان در اقتصاد….

از نزدیک و گاهی با فاصله‌ای کم، ستادهای تبلیغاتی برخی نامزدهای ریاست جمهوری را که می‌بینم، با خودم می‌گویم کسی که به همین سهولت بازیچۀ دست مشاوران رسانه می‌شود، چطور می‌تواند و چطور در خود می‌بیند که ریاست جمهور را بر عهده بگیرد؟ کسی که با آمار ریتوئیت و لایکِ مصنوعی و رباتیک خیال می‌کند در صدرِ مطالب توئیتر نشسته، کسی که به سبک قدیمی‌ترها، عکس‌هایِ آتلیه‌ای می‌گیرد که برای دامادی‌اش هم نگرفته و ذوق می‌کند که احتمالا این عکس‌ها برایش کلی رأی می‌آورد، کسی که برای مشاوران انتخاباتی و برای ستادش ماهانه صدها میلیون تومان، احتمالا از کیسۀ خلیفه،…

باندهای قدرت سال‌هاست تلاش می‌کنند وضعیت سیاسی کشور را به یک دو قطبی مطلق محدود کنند و از همین مسیر، منفعت خود را تثبیت کنند: ‏راست – چپ، اصلاح‌طلب – اصول‌گرا. ‏این در حالی‌ست که از اوائل دهۀ ٩٠، جریان‌های دیگری در حال شکل گرفتن بودند – و گاه به قدرت رسیدند – که به جهت نظری، سویه‌های گفتمانی و روش‌های عمل‌گرایانه‌شان تفاوت‌هایی جدی با محافظه‌کاران داشتند و از نگاه‌های‌شان بوی انقلابی‌گری به مشام می‌رسید. ‏دست و پا زدن‌های جریان محافظه‌کار در این حدود ١٨ سال همیشه برای آن بوده تا این دو قطبی را با عنوان و بهانه‌ی «وحدت»…

تبلیغات انتخاباتی شروع شده است و وضعیت اسفناک اخلاق در رسانه‌ها که بسیاری نیز در زمینه‌سازی چند ساله‌ی آن دخیل هستند، تبلیغات را با تخریبات همراه می‌کند.تخریب رقیبی که به بهانه‌ی نقد صورت می‌گیرد.این عادت این چند سال گذشته بوده است.چنانچه رسانه‌های بصیرت‌پراکن در دو سال گذشته، بسیاری از مسأله‌های فرعی را به مسأله‌ی «اصلی» مملکت بدل کردند و راست‌ها را با دروغ‌ها آمیختند و حقایق را با تهمت‌ها ممزوج کردند و دهن‌درّگی‌ها کردند به اسم بصیرت و وهم‌های خود را به خورد مخاطبان دادند و گمان‌های خود را به اسم پیش‌گویی بیان کردند.دور از انتظار نیست که وضعیت اجتماع…

مثلن می‌گویند فلانی‌ بناست نامزد ریاست جمهوری شود و این‌که دارد این همه کار می‌کند برای این است که جلب توجه کند و رأی جمع کند. این را و بسیاری شبیه ِ به این را، هم‌الآن برای خیلی‌ها می‌گویند. فلانی بناست رئیس جمهور شود، فلانی بناست وزیر شود؛ فلانی بناست نماینده‌ی مجلس شود؛ فلانی دارد فلان کار را می‌کند که هیئت علمی شود؛ فلانی را که می‌بینی دارد این خدمات را انجام می‌دهد دلیل‌ش این نیست که به فکر مردم است ها!‌ نه!‌ ساده نباش! دارد برای پست و مقامی بالاتر آماده می‌شود! ما نیت‌خوانی می‌کنیم. ما انگیزه‌شناسی می‌کنیم. ما…

بعد از اتفاقات فتنه‌ی هشتاد و هشت، بی شمارها خیلی زیاد شدند. شبکه‌های اجتماعی بی شمار، با عنوان‌ها و فضاهای گوناگون. شبکه‌هایی چون نت ایران، موج، بیشمارها، فرندفا، توئیتر ایرانی، والاترین و … . همین طور سایت‌های خبری و تحلیلی و این‌ها همچون: نقد نیوز، حقیقت نیوز، مشرق نیوز، جالب نیوز، رازنیوز، ریزنیوز، روز نیور، فاش نیوز و … . همین طور است یک طیف ِ خاصی که وبلاگ زده‌اند. و بی شمارهای دیگری که شما شاید از من بهتر بدانید. موج است دیگر. همه احساس تکلیف کرده‌اند. فلان بی سواد و با سواد ِ کشور هم احساس کرده که…