من نمی‌دانم بعضی‌ها چرا این‌قدر خوش‌گل‌اند. حداد عادل با تسنیم(بخوانید بدل ِ فارس‌نیوز)، مصاحبه کرده و گفته است که «با وجود شورای نگهبان نگران طرح اصلاح قانون انتخابات نیستیم» و به مسئولین اجرایی و در اصل احمدی‌نژاد گفته است که «شورای نگهبان بر اساس مر قانون عمل می‌کند و از این رو نباید در خصوص بررسی اصلاح قانون انتخابات نگران بود».

یا حداد عادل نمی‌داند که روی صحبت احمدی‌نژاد با مجمع تشخیص مصلحت نظام بوده است و یا خودش را به ندانستن زده است. هرچه، این‌که یک آدم از یک همچو طرحی نگران نیست، برایم جای تعجب دارد.

اصل‌ش، تصویب شدن این طرح آن‌قدر خطرناک نیست که واکنش نشان ندادن‌های آدم‌های درست و درمان به این طرح خطرناک است. چه که این فقط یک طرح است و این واکنش نشان ندادن ممکن است رویه شود و در موضوعات بعدی ساری و جاری و بعدتر طرح‌هایی بدتر از این بیاید و تصویب شود که به قول استاد عزیزی، بوی اشرافیت‌ش از این طرح بدتر شامه‌ها را بنوازد.

این‌که بدنه‌ی رسا‌نه‌ای و نخبگانی عکس‌العمل شدیدی به این طرح نشان ندهند بسیار بدتر است از رای آوردن این طرح. این مسئله‌ای‌ست که باید از آن بابت بیش‌تر نگران بود.

این‌که ما در باره‌ی خط ابروی ِ بازگیر فلان فیلم سینمایی حاضریم صدها متن بنویسیم و تجمع برگزار کنیم و از همه چیز برای به پایین کشیده شدن آن فیلم استفاده کنیم و در نسبت با آن، در برابر یک خطر بزرگ‌تری مثل همین طرح، نگران نباشیم، مصیبتی‌ست بزرگ‌تر.

این طرح که البت مخالفان کمی هم ندارد در مجلس، می‌رود شورای نگهبان و رد می‌شود و بعد اعتراض مجلس و مجمع تشخیص مصلحت نظام و به فراخور ِ یک همچو طرح‌هایی، رای می‌آورد و از این به بعد هر کسی برای نامزد شدن باید کاسه‌ی گدایی دست‌ش بگیرد جلوی این و آن و دیگر کسی از جنس مردم نمی‌تواند وارد گود انتخابات شود. حضرات راحت‌تر دیده‌اند که صورت مسئله را پاک کنند و با خیال راحت بازی را محدود کنند به دایره‌ای بسیار بسیار محدود. خوش‌گلی‌ست دیگر.

و الخیر فی ما وقع نیست در این قضیه. نیست آقا!

همرسانی: